Kövümüzün lügadını oluştururken hala kullanılan ve benim çocukluğumun geçtiği 70'li yıllarda kullanılan şimdi belki genç kuşakların bilmediği sözcükler biraraya getirilmiştir. Daha önceki yıllarda kullanılmış sözcükler varsa onlar da eklenebilir.
Sözlükte Ege bölgesi söyleniş biçimi vardır. Bu nedenle sözcük sonunda genellikle -r harfi bulunmaz. Bunu belirtmenin zorluğunu _ çizgisi ile aşmaya çalıştım. Sözcük içinde geçen -r harfleri eğer söylenmiyorsa ünlü harf daha uzun söyleniyor demektir. Bunu da o ünlü harfi iki defa yazarak gösterdim.
Bir diğer özellik de bizim oralarda kullanılan ama günümüz Türkçesinde kullanılmayan genizden söylenen -n harfidir. Bu harfin en belirgin örneği donuz kelimesidir. Bu sözcük donuz diye düz söylenmez, bu -n harfi genizden söylenir. Bu durumu belirtmek için n. (noktalı -n) kullandım. Don.uz, bun.a sözcüklerinin yazılışıda olduğu gibi.
Bazı sözcüklerin söylenişinde ise Arapçada olduğu gibi bir duraksama-yükseltme-vurdurma vardır. Fatma denmez fa ma denir, tokmak denmez to mak denir. Bunu ise Fa'ma, to'mak şeklinde gösterdim. Genç insanlar için açıklayıcı olmuştur umarım.

Aşağıdaki alt sayfalara tıklayarak gruplanmış sözcük ve deyimlerimizi görebilirsiniz...